Straks doet het geen pijn meer

Na de scheiding van haar ouders brengt Friedl de weekends door bij haar vader. Het begint met cadeautjes en uitstapjes. Daarna zijn er de knuffels en strelingen... Friedl voelt aan dat er iets mis is. Als tiener draagt Friedl het misbruik nog altijd als een geheim met zich mee. Zeker Stef, haar vriend, mag het niet te weten komen. Maar telkens als hij haar aanraakt, voelt ze weer de handen van haar vader.

Dirk Bracke (Sint-Gillis-Waas, 4 juni 1953) is een Belgische schrijver van jeugdboeken. Bracke volgde een handelsopleiding in Sint-Niklaas en begon te werken op een postsorteercentrum. Later werd hij voltijds schrijver.
Bracke publiceerde enkele kortverhalen in de Vlaamse Filmpjes vooraleer hij in 1993 debuteerde met Steen. Hij zette de toon voor zijn verdere werk met Blauw is bitter waarin hij allerlei maatschappelijke thema's aanpakt. De meeste van zijn boeken zijn controversieel en behandelen bijna uitsluitend onderwerpen over de zelfkant van de maatschappij zoals kinderprostitutie, drugsverslaafde jongeren, aids, echtscheiding, seksueel geweld, afpersing, brutaliteit, oorlog, vandalisme, instellingen en sociale wantoestanden. De beschrijvingen van seks en geweld zijn onverbloemd.